Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Σήμερα θα σας γράψω και για το ελληνικό γλωσσάρι μαγειρικής. ΑΛΑ ΓΚΡΕΚ
Όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στο εξωτερικό και δηλώνει τρόπο μαγειρέματος για λαχανικά, ιδίως μανιτάρια και αγκινάρες. Τα λαχανικά σοτάρονται σε ελαιόλαδο και κατόπιν προστίθεται η ντομάτα και μερικά μυρωδικά όπως μαϊντανός ή κόλιανδρο και άλλα καρυκεύματα. Σερβίρονται κρύα.
ΑΒΓΟΤΑΡΑΧΟ
Είναι τα αυγά του θηλυκού κεφάλου (μπάφας). Τα γεννά από τις αρχές του Αυγούστου ως τα μέσα του Οκτώβρη. Δύσκολο προϊόν στην κατεργασία του αφού χρειάζεται 7-8 στάδια προτού παραδοθεί στον καταναλωτή: (αλάτισμα, πλύσιμο, πλύσιμο, καλούπωμα, στέγνωμα, κέρωμα σε 7 στρώσεις, ψύξη και τέλος συσκευασία.) Το αβγοτάραχο είναι ένα απόλυτα φυσικό προϊόν, χωρίς συντηρητικά ή οποιαδήποτε πρόσθετη ουσία. Πολύ πλούσιο σε πρωτεΐνες, Ω3 –λιπαρά και σελήνιο, βιταμίνες Α, Β, C , καθώς επίσης σε σίδηρο και ασβέστιο. Έχει υψηλή θρεπτική και ταυτόχρονα χαμηλή θερμιδική αξία. Ήταν γνωστό ήδη στην Αρχαία Ελλάδα. Κάνει καλή παρέα με το ούζο, το τσίπουρο ή τη βότκα αφού αντέχει μια χαρά τα ισχυρά οινοπνεύματα.
ΑΓΙΟΛΙ
Σάλτσα της Νότιας Γαλλίας με βάση τη μαγιονέζα, αρωματισμένη με μπόλικο λιωμένο σκόρδο. Συνοδεύει κυρίως παστό μπακαλιάρο αλλά και ψάρια του γλυκού νερού, σαλάτες με τομάτα, και βραστά κρέατα.
ΑΚΑΝΕΣΠαραδοσιακό γλύκισμα του Νομού Σερρών, φτιαγμένο με ζάχαρη, βούτυρο, άμυλο, αμύγδαλα και άμυλο αραβοσίτου. Οπτικά θυμίζει το λουκούμι, αλλά γευστικά κυριαρχεί η γεύση του καβουρντισμένου αμυγδάλου και του πρόβειου κατσικίσιου βουτύρου. Η ιστορία ξεκινά επί Τουρκοκρατίας από την περιοχή Λαϊλιά Σερρών όπου οι μπέηδες έκαναν τις διακοπές τους. Η παρασκευή του γινόταν μέσα σε μεγάλα καζάνια όπου έβραζαν ρετσέλια και πετιμέζια μαζί με το νερό από την πηγή του Λαϊλιά. Το νερό αυτό ήταν δροσερό και ελαφρύ και έδινε όλη τη νοστιμιά στον ακανέ. Αργότερα τα ρετσέλια και τα πετιμέζια αντικαταστάθηκαν με χυμό ζαχαροκάλαμου και νισεσιέ και σήμερα ο χυμός του ζαχαροκάλαμου αντικαταστάθηκε από τη ζάχαρη. Στο πηχτό μείγμα που έβραζε στο καζάνι πρόσθεταν φρέσκο κατσικίσιο βούτυρο και ξηρούς καρπούς. Χρειαζόταν πολύωρο ανακάτεμα του μείγματος και την παλιά εποχή την επίπονη αυτή δουλειά την έκαναν οι δούλοι με ξύλινη κουτάλα. Από τη σύνθεσή της προστακτικής «ακά» (ανακάτευε) και την κατάφαση του «ναι» του δούλου εικάζεται ότι πήρε το όνομά του ο ακανές. Σήμερα, στην πόλη των Σερρών οι επιχειρήσεις που παρασκευάζουν τον παραδοσιακό ακανέ είναι: ο ακανές Ρούμπου, ο ακανές Βασάκη, ο ακανές Νικολαίδη και ο ακανές Μπουφίδη.
ΑΡΣΕΝΙΚΟ
όχι, δεν εννοούμε το δηλητήριο! Αρσενικό λέγεται ένα τυράκι που φτιάχνεται στη Νάξο και στη Σίκινο, για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιείται ίση ποσότητα γάλακτος και ορού γάλακτος.
ΑΥΓΑΤΟ
Καμία σχέση με αυγό. Είναι μια σκοπελίτικη ποιικιλία δαμάσκηνου. Μπορεί να μην είναι πολύ όμορφο στην όψη, αλλά από γεύση σκίζει. Είθισται να γίνεται και γλυκό του κουταλιού.
ΚΑΚΑΒΙΑ
Πηχτή, νόστιμη ψαρόσουπα από διάφορα μικρά ψάρια, πολύ αγαπητή στους ψαράδες γιατί τη φτιάχνουν με ότι περισσεύει αφού πουλήσουν την ψαριά τους.
ΚΑΝΑΠΕΔΑΚΙΑ
Μικρά τρίγωνα ή τετράγωνα από ψωμί φρέσκο ή φρυγανισμένο, αλειμμένα με διάφορα νόστιμα μείγματα και γαρνιρισμένα με τυριά , λαχανικά, αλλαντικά, γαρίδες αυγά κλπ που σερβίρονται ως ορεκτικά.
“Στου Κώστα”
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΑΣ
|
|
ΣΠΕΣΙΑΛ
|
ΚΡΕΑΣ
|
Μπακαλιάρος
σαβόρο
|
Μοσχάρι
ψητό κατσαρόλας
|
ΛΑΔΕΡΑ
|
Kατσίκι
κόκκινο
|
Μπάμιες
|
Κεφτεδάκια
|
Γεμιστά
|
Σμυρνέικα σουτζουκάκια
|
Μελιτζάνες
φαντασία
|
ΠΙΤΕΣ-ΤΥΡΙΑ
|
Μανιτάρια
ρύζι άγριο
|
Τυρόπιτα
|
ΨΑΡΙΑ
|
ΑΛΛΑ
ΚΟΛΠΑ
|
Βακαλάοι
|
Σκορδαλιά
|
Μαριδάκι
|
Φάβα
|
Σαρδέλα
|
Τυροκαφτερή
|
Γαύρος
|
Τζατζίκι
|
