Καλημέρα και καλή δύναμη. Φτάσαμε και στο τέλος της εβδομάδας αλλά και στο τέλος του μήνα. Προχωράμε για τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού, οι ζέστες φουλάρουν και επειδή όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι πάμε καλά, ας πείσουμε και εμείς τον εαυτό μας να είμαστε με καλή διάθεση και αγαπημένοι μεταξύ μας. Και λίγα λόγια για την αναγνώριση του κρέατος.
Πως αναγνωρίζεται η ποιότητα του κρέατος;
Η ποιότητα του κρέατος αναγνωρίζεται πολύ καλά από τις ραβδώσεις λίπους στο κρέας (μαρμαρωτό). Όταν το κρέας περιέχει "μαρμαρωτό" λίπος, δηλαδή λίπος μεταξύ των μυϊκών δεσμίδων που είναι ορατό με γυμνό μάτι, είναι καλύτερο όσον αφορά τη γεύση και την τρυφερότητα σε σχέση με το άπαχο κρέας.
Πως διακρίνει κανείς το αλλοιωμένο κρέας;
Οι αλλοιωμένες μπριζόλες, κοτολέτες, σνίτσελ ή φιλέτα έχουν πιο σκούρο χρώμα από το φρέσκο κρέας. Έτσι το χοιρινό παίρνει μια πιο σκουρόχρωμη ροζ απόχρωση, το κοτόπουλο και η γαλοπούλα γίνονται γκρι-κιτρινωπό και το μοσχάρι ή το κυνήγι γίνονται καφετί.
Άλλη μια ένδειξη χαλασμένου κρέατος είναι τόσο η γλοιώδης επιφάνεια του κρέατος, όσο και η άσχημη οσμή του.
Πως διαπιστώνει κανείς το βαθμό ψησίματος/μαγειρέματος;
Για να διαπιστώσετε αν το κρέας έχει ψηθεί/μαγειρευτεί καλά, δεν πρέπει να κόβετε ή να τρυπάτε το κρέας, αλλά με τη λαβίδα του γκριλ ή με το δάχτυλο να κάνετε τη λεγόμενη δοκιμή πίεσης. Διότι με το ψήσιμο το κρέας γίνεται πιο σφιχτό. Άρα το πολύ μαλακό κρέας είναι ακόμη άψητο. Μόλις διαπιστώσετε ότι το κρέας είναι σκληρό και δεν υποχωρεί πλέον στην πίεση, είναι έτοιμο.
